لاله‌زارگردی با «محیط» | مریم لطفی

صبح جمعه اوایل دی‌ماه، در آغاز زمستان کم‌جان پایتخت، روبه‌روی تن خسته سینما سهیل در تهران قدیم ایستاده‌ایم. خیابان سوت و کور است. باد نرم و نازک ابتدای صبح، با آفتاب کم‌رمق جامانده از طلوع در رقابت است...احمد محیط‌طباطبایی، انگار که خویشاوند بناها و پنجره‌ها و یادها و خاطره‌های گذشته است. جابه‌جا مکثی می‌کند و از توسعه این خیابان می‌گوید