لالهزار
- خواننده: رضا یزدانی
- ترانهسرا و همخوان: یغما گلرویی
- آهنگساز: رضا یزدانی
- تنظیم کننده: حمیدرضا صدری
- آلبوم: پرنده بی پرنده
- سال انتشار: ۱۳۸۲
متن ترانه
از لالهزار که میگذرم، بغض ترانه میشکنه
تو عمق سینم یه نفر یاز زیر آواز میزنه
از لالهزار که میگذرم، میشم یه بچه بلا
عاشق فیلم جفتی و عاشق سیبای طلا
از لالهزار که میگذرم، الک دولک یادم میاد
«محمود سیاه» نمایش «مرد کلک» یادم میاد
قصه اون کبوتری که از رو بوم ما پرید
قصه اون یکه بزن تو فیلمای سیاه سفید
…
لالهزار! کاش میتونستیم، همیشه بچه بمونیم
عمو زنجیر بافو بازم توی کوچههات بخونیم
لیموناد شیشهای دوزار، لواشک برگی یه شاهی
«بابا نون نداد» نوشتن توی دفترای کاهی
…
دوباره هفت ساله میشم از لالهزار که میگذرم
خاطرههای خط خطی رژه میرن توی سرم
وقت فلک کردن عشق، زار زدنای الکی
مزه آبنبات کشی، طعم آدامس بادکنکی
بازی لیلی و سه قاپ، بازی گرگم به هوا
الاکلنگ سوار شدن، چرخ و فلک تو کوچهها
چرخ کبوترای جلد تو آسمون پاک و صاف
دشنه لوطی محل که زنگ زده توی غلاف
…
لالهزار! کاش میتونستیم، همیشه بچه بمونیم
عمو زنجیر بافو بازم توی کوچههات بخونیم
لیموناد شیشهای دوزار، لواشک برگی یه شاهی
«بابا نون نداد» نوشتن توی دفترای کاهی