قیلوله پادشاه نشست چهل و یکم | محله چالِ میدان (بخش نخست) مرگ صاحبقران نشست چهلم | ترور ناصرالدین شاه نشست سی و نهم | بقعه سر قبر آقا سینما صنعتی نشست سی و چهارم | بقاع متبرکه شهر تهران نشست سی و سوم | تئاتر شهر و عناصر پیرامونی نشست سی و دوم | سبزه میدان نشست سی و یکم | شرقِ خیابان ناصر خسرو نشست سیام | امیر کبیر نشست بیست و نهم | کاخ گلستان نشست بیست و هشتم | محله ارگ نشست بیست و یکم | بر فراز دارالخلافه نشست بیستم | تماشاخانههای لالهزار نشست نوزدهم | تماشاخانههای لالهزار نشست هجدهم | سرگذشت تهران نشست هفدهم | سرگذشت تهران عمارت معینالتجار بوشهری نشست شانزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست پانزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار سینما پالاس نشست چهاردهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست سیزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست دوازدهم | دروازههای تهران نشست یازدهم | کوچه برلن نشست دهم | تکیه دولت نشست نهم | میدان توپخانه نشست هشتم | خانه اتحادیه نشست هفتم | میدان توپخانه نشست ششم | کوچه اتابک آخرین گفتگو نشست پنجم | میدان توپخانه نشست چهارم | کوچه دندانساز نشست سوم | باغ علاءالدوله نشست دوم | کوچه پشت شهرداری نشست اول | باغ لالهزار اتحادیه مستاجران هفتهنامه اتحاد مردم رستوران آقارضا سهیلا آرداشس پادماگریان (اردشیر خان) اصغر تفکری گامهای نخست برای احیاء لالهزار برداشته شده است. نگاه به لالهزار در واقع نگاهی به تهران است حفاظت از لالهزار، یک مطالبه اجتماعی است سینما ونوس (سارا) سینما روایال (نادر) تئاتر گیتی تئاتر فردوسی سینما رکس (لاله)
آتشسوزی انبار لوستر و تجهیزات روشنایی در خیابان لالهزار با تلاش آتشنشانان مهار و خاموش شد.
فرخی برای مقاومت در برابر خواست نصیرخان در دفتر روزنامه طوفان در ابتدای کوچه اتحادیه، اقدام به تشکیل «انجمن مستاجران گمنام» یا «اتحادیه مستاجران» نموده و با فراخوان دادن از مستاجرین ناراضی میخواهد تا با پیوستن به این انجمن زمینه تدوین نظامنامه موجر و مستاجر را فراهم سازند.
دفتر هفتهنامه اتحاد مردم، در دور نخست فعالیت آن در پاساژ گل واقع در خیابان لالهزار نو بود.
علاوه بر کیفیت غذا، ماجرای عاشقانه آقا رضا با یکی از رقاصههای لالهزار نیز زبانزد بود. سهیلا نام زنی زیبارو بود که در کابارهای در زیرزمین پاساژ گل، مشغول به کار بود. علاقه شدید آقا رضا به این زن، باعث شد تا رابطه آنها در میان اهالی تهران زبانزد شود.
مکان بیمارستان خانهای قدیمی بود که توسط خانم فرمانفرمائیان به این امر اختصاص پیدا کرده بود. من نیز به سفارش ایشان در این مکان مشغول فعالیت شدم. طول مدت درمان معتادان سه هفته بود و پس از آن اجازه مرخصی داشتند.
قهوهخانه یکی از قدیمیترین و مهمترین پاتوقها و کانونهای اجتماعی جامعه ایرانی قلمداد میشوند، از اینرو شناسایی و معرفی قهوهخانههای فعال در خیابان لالهزار در دستور کار قرار گرفته است. امیدواریم به تناوب ضمن تکمیل این لیست، به معرفی جامعتری از هریک از آنها بپردازیم.
سینما ونوس در سال ۱۳۵۵ بازسازی شد و تعداد صندلیهای آن به ۶۰۰ عدد کاهش یافت. این سینما پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ تعطیل شد و تا مدتها از فعالیت باز ماند. سالها بعد، منوچهر صادقپور نسبت به بازسازی و مناسبسازی سینما و امکانات پخش فیلم، اقدام نموده و با کسب مجوز فعالیت، سینمای جدید خود را تحت عنوان «سینما سارا» به بهرهبرداری رساند.
پس از دو دهه فعالیت، سینما ملی دور سوم تغییرات خود را به انجام رساند و پس از یک وقفه نسبتا طولانی فعالیت مجدد خود را از سال ۱۳۳۵ آغاز کرد. از جمله تغییرات صورت پذیرفته در طی این مدت افزایش تعداد صندلی آن از ۶۷۸ صندلی به ۱۲۰۰ صندلی بود.
صادقپور بدون اینکه سابقه یا تحصیلات خاصی در زمینه نمایش داشته باشد؛ به سرمایه گذاری بر روی تئاتر علاقمند شده بود و به همین سبب دو تماشاخانه در لاله زار بنا کرد که یکی همین تماشاخانه گیتی و دیگری تماشاخانه صادق پور است.
تجربه نوشین در تاسیس و اداره تئاتر فرهنگ باعث شد تا در تئاتر فردوسی تغییرات مهمی ایجاد کند. از جمله استفاده از سن گردان بود که تا پیش از آن در ایران سابقه نداشت. مخالفت نوشین به استفاده از پیش پرده خوانی را بایستی از جمله دلایل او برای استفاده از سن گردان بدانیم. اتخاذ این تصمیم هم زمان نمایش را کوتاه و اقتصادی نمود و هم موجب استقبال بیشتر تماشاگران بود.
توفیق سینما رکس در جلب مشتری، تنها به ساختمان فاخر و امکانات بینظیر آن وابسته نبود، قدرت الله رشیدیان تنها یک سال پس از افتتاح سینمای خود، به جمع واردکندگان فیلم پیوست و توانست با کسب امتیاز آثاری از کمپانیهای مختلف آمریکایی نظیر برادران وارنر، یونایتد آرتیست و دیبا بلیک، عرصه رقابت را به نفع خود مدیریت کند.