از جمله خبرهایی که دیروز از فعالیت‌های مدیریت شهری مخابره شد و با پوشش بسیار خوب رسانه‌ای نیز همراه بود، خبر رونمایی از تندیس حضرت مولانا در میدان محمدیه تهران بود که با حضور مهدی چمران (رئیس پر سابقه شورای اسلامی شهر تهران)، محمود شالوئی (رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی)، سفرای کشورهای ترکیه، تاجیکستان، قزاقستان و رایزن فرهنگی هند، جمعی از مسئولین شهری و گروهی از هنرمندان برگزیده برگزار شد.
این تندیس اثری از نادر قشقایی است و طبق سخنان وحیدرضا انارکی (شهردار منطقه ۱۲)، اثری فاخر و ارزشمند است که برای ساخت آن ۱۵ میلیارد ریال هزینه شده است.
بررسی ادعای جناب انارکی از صلاحیت بنده خارج است و اهل فن باید درباره ارزش احتمالی این اثر اظهار نظر کنند. کاری که در نهایت بعید است به نتیجه مطلوبی برای مدیریت شهری منجر شود.
موضوع مهم در این میان به جانمایی این تندیس باز می‌گردد. نوعی کج سلیقگی که ریشه در عدم فهم مدیریت شهری از عناصر هویتی شهر دارد و متاسفانه نمونه نخستین و آخرین آن نیز نمی‌باشد.
«میدان محمدیه» در ادوار مهمی از تاریخ خود، به ویژه از دوران پهلوی اول، در بسیاری از اسناد و نقشه‌ها و آثار، تحت عنوان «میدان خیام» نامگذاری شده است. میدانی که در میانه خیابان تاریخی خیام موجودیت پیدا کرده و اتفاقا نام خیام برازنده آن است.
بدون شک چهارراه مولوی، گزینه مناسب‌تری برای این جانمایی بود. اقدامی که می‌توانست به تقویت حافظه تاریخی و جمعی تهرانی‌ها از این چهارراه تاریخی کمک کند. اما در کمال تاسف، جمعی از مدیران منتسب به وادی فرهنگ، دست اندر کار اقدامی شدند که تبعات منفی آن در سال‌های پیش رو، از همین امروز قابل پیش بینی است.
این پرسش را باید از رئیس شورای شهر تهران که مدعی دانش آموختگی معماری است پرسید که آقای چمران، چه تضمینی وجود دارد که تا ده سال آینده، نام این میدان به واسطه حضور این اثر فاخر!!!، در فرهنگ شفاهی اهالی شهر، به «میدان مولوی» تغییر پیدا نکند. در آن صورت تکلیف نام‌های تاریخی و رسمی این میدان چیست؟
این اتفاقی است که به دلیل جهل مدیریت شهری از تاثیر اقدامات بدون مطالعه خود، در فرهنگ تاریخی تهران رقم خواهدخورد.
خوشبختانه عمر این دوره از مدیریت شهری رو به پایان است و این امید وجود دارد تا در دوره بعدی مدیریت شهری بتوان نسبت به بازیابی هویتی این میدان تاریخی اقدام کرد و از تاثیر منفی حضور اثری با این درجه کیفی، در یکی از تاریخی‌ترین میادین شهر جلوگیری به عمل آورد.
