در این دفتر به شرح مختصری از زندگی، فعالیت و مرگ میرزاده عشقی، شاعر، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی اواخر عهد قاجاریه پرداخته‌ایم. همچنین با مروری بر آثار عشقی تلاش کرده‌ایم تا نمایه روشنی از زمانه و تاثیرگذاری او بر فضای سیاسی و اجتماعی ایران در استانه تغییر سلطنت قاجاریه و پهلوی را ترسیم نمائیم.
سید محمدرضا کردستانی (میرزاده عشقی)، شاعر، روزنامه‌نگار، نویسنده و نمایشنامه‌نویس ایرانی دوره مشروطیّت و مدیر نشریه قرن بیستم بود؛ که در اشعارش به مسایل مختلف سیاسی، اجتماعی و اعتقادی پرداخته است. او کمی پیش از به قدرت رسیدن رضاشاه و به دستور رییس اداره تأمینات نظمیه وقت، در سن سی سالگی ترور شد. عشقی را از جمله پیشگامان شعر نو می‌شناسند. شعرهای او بیشتر جنبه اجتماعی دارند. عشقی در کنار سرودن اشعار، به روزنامه‌نگاری نیز می‌پرداخت، هرچند که به سبب صراحت لهجه و نقد صریح و تند، روزنامه قرن بیستم بارها توقیف شد.
دفتر میرزاده عشقی از مجموعه دفاتر شناخت‌نامه به همت انجمن تهرانشناسی تدوین و منتشر شده است.
