میرزا محمدخان قاجار دولو ملقب به کشیکچی‌باشی، وزیر جنگ و صدراعظم عهد ناصری است. او پسر امیر خان سردار، از فرماندهان قشون محمدشاه قاجار است.
نخستین ماموریت نظامی میرزامحمدخان، فرماندهای قشون جنوب در برابر تجاوز نظامی بریتانیا به این پهنه بود که با شکست همراه شد. پس از آن در سال ۱۲۷۵ هجری قمری، به سمت وزارت جنگ برگزیده شد و در این مقام توانست شورش ترکمانان استرآباد را در سال ۱۲۸۰ هجری قمری سرکوب کند. پس از این موفقیت است که در سال ۱۲۸۱، ناصرالدین شاه او را با حفظ سمت، به عنوان صدر اعظم خود منصوب می‌کند. او در این مقام به مدت ۱۷ ماه به انجام وظیفه می‌پردازد. اما اقبال چندانی ندارد.
توجه ویژه او به امور نظامی و فارغ شدنش از بسیاری از امور کشور و نیز وجهه نامناسبی که او نزد کارگزاران دولتی داشت و باعث می‌شد تا کمتر کسی به دستورات او عمل کند، باعث شد تا در همین مدت کوتاه صدارت، ناکارآمدی بسیاری را تجربه کند. و به همین سبب از مقام خود عزل و به عنوان پیشکار به دستگاه سلطان حسین میرزا جلال‌الدوله بپیوندند.
از جمله اقدامات او به عنوان پیشکار والی خراسان و سیستان و تولیت آستان قدس رضوی، تعمیر آینه‌کاری و تزیین توحیدخانه حرم، طاق‌بندی دکان‌های بست بالاخیابان و پایین‌خیابان مشهد، احداث دو راه «نیشابور به مشهد» و «دیزآباد به مشهد» است.
در خراسان میرزا محمدخان به جمع مخالفان ناصرالدین شاه می‌پیوندد و با آن‌ها برای سرنگونی حکومت وی و جایگزینی برادرش عبدالصمد میرزا عزالدوله به تکاپو می‌پردازد. متعاقب این حضور است که در سفر ناصرالدین شاه به خراسان، به دستور پادشاه به او قهوه مسموم می‌دهند. به این ترتیب است که صدراعظم شاه در هفدهم صفر ۱۲۸۴ هجری قمری (۳۰ خرداد ۱۲۴۶) به قتل می‌رسد.
میرزا محمدخان از بزرگان شاخه دولو از ایل قاجار بود و در میان فرزندانش «حسین خان اعتضادالملک» و «محمدمهدی خان اعتضادالدوله»، عهده‌دار مسئولیت‌هایی در دربار ناصری بودند.
