در سال ۱۳۰۲، گروهی از هنرمندان تئاتر با اجاره باغچه دکتر گوهر خاکپور در چهارراه اسلامبول (تقاطع لاله‌زار و نادری) و تغییراتی در آن توانستند تماشاخانه تابستانی مرکزی لاله‌زار یا تماشاخانه خاکپور را احداث نمایند.
گوهر خاکپور، خواهر ساعد مراغه‌ای و نخستین پزشک زنان و زایمان در ایران است. تولدش در تفلیس به او تباری ایرانی – روسی داده بود. طبق اعلانی که دکتر امیر اعلم در روزنامه ایران منتشر کرد، مطب خاکپور در بدو ورودش به تهران در شهریور ۱۳۰۰، در خیابان چراغ برق روبروی داروخانه نظامی قرار داشت. امیر اعلم در این اعلان مدعی است که خاکپور نخستین پزشک زن مسلمان است.
او علاوه بر حرفه پزشکی، به هنر نمایش نیز علاقمند بود و توانست آثاری چون مشدی عباد و نادر شاه (اثر نریمان نریمانف _ نخستین رئیس جمهور آذربایجان شوروی) را به روی صحنه ببرد.
گوهر خانم در کنار طبابت خیاطخانه‌ای داشت که مکان آن را تابستان‌ها در اختیار سالن تئاتر قرار می‌داد. این باغچه کوچک بعدها توسط سهامداران شرکت سینمایی ایران خریداری و به ساخت سالن سینما ایران اختصاص پیدا کرد.
تئاتر مرکزی لاله‌زار (خاکپور) تا سال ۱۳۰۸ به صورت تماشاخانه تابستانی به فعالیت خود ادامه داد و در طی مدت فعالیت آن هنرمندانی چون لرتا هایراپتیان، معزالدین فکری، حسین خیرخواه، محمود ظهیرالدینی، بایگان، نعمت الله شیبانی، علی‌اصغر گرمسیری و… به اجرای برنامه پرداختند. همچنین یکی از نخستین آثار عبدالحسین نوشین به نام زن وظیفه‌شناس با بازی لرتا هایراپتیان، حسین خیرخواه، محمود ظهیرالدینی و خاشع در این سالن به روی صحنه رفت.
در خلال سال‌های ۱۳۰۸ تا ۱۳۱۲ ارباب افلاطون شاهرخ (رئیس تجارتخانه زرتشتیان ایران) با ساخت صحنه گردان و محوطه‌سازی، «تئاتر دائمی نکیسا» را جایگزین سالن تابستانی کرد.
