درباره تهران تاریخی حساس هستیم
تندیس مولانا در میدان خیام
در پایتخت گزینیِ تهران
دومین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد
نخستین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد
درس گفتار «تئاتر شهر و عناصر پیرامونی» منتشر شد
درس گفتار سینما و سینماداری در خیابان لالهزار منتشر شد
نشست معرفی و نقد و بررسی کتاب «روایت قتل پادشاه» برگزار شد.
دفتر نخست از مجموعه کلیمیان ایران منتشر شد
دفتر تکیه دولت منتشر شد
نشست نمایش و نقد و بررسی مستند «تکیه دولت» برگزار شد.
دفتر شناخت محله اودلاجان منتشر شد
دفتر راهنمای تخصصی خانه موزه مقدم منتشر شد
شناختنامه میرزاده عشقی منتشر شد
درس گفتار کوچه اتابک منتشر شد
دفتر راهنمای تخصصی موزه ایران باستان منتشر شد
درس گفتار کوچه دندانساز منتشر شد
درس گفتار باغ علاءالدوله منتشر شد
درس گفتار کوچه پشت شهرداری منتشر شد
درس گفتار باغ لالهزار منتشر شد
نشست پنجم کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد.
نشست چهارم کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد
نشست سوم کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد.
دومین نشست از مجموعه نشستهای کارگاه «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد.
نشست نخست کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد.
چرا به خوانندگان لالهزاری سرکوفت میزنند؟
در اهمیت حسین کریمان بودن
تئودور نولدکه که یکی از برجستهترین خاورشناسان آلمانی است باور دارد که فردوسی پیش از سرایش شاهنامه، منظومه دیگری نیز نوشته بوده. فردوسی پس از درگذشت دقیقی، یا به گفته خود او، پس از سال ۳۶۵ هجری قمری (۹۷۶ میلادی)، به نظم شاهنامه میپردازد. این تاریخ را باید به حدود سال ۳۶۷ هجری قمری (۹۷۸ میلادی) نسبت داد.
این سرنوشت محتوم پیکر پادشاه مخلوع ایران نبود. سالها بعد، انقلابیونی که دودمان او را فروپاشیده بودند، به آرامگاه او نیز نظر انداخته، به قصد تخریب آخرین نشانههای حضور سلسله پهلوی، درصدد تخریب آن برآمدند.
درباره قتل شاه قاجار، فرضیههای مختلفی مطرح است. معمولترین آنها این اتفاق را یک انتقام شخصی از جانب فردی میدانند که از جانب یکی از عمال حکومت به او ظلمی روا شده بود و در تلافی، راس هرم قدرت را هدف قرار داد. این استدلال اگرچه بر مستندات ملموس تاریخی تکیه دارد، اما همه واقعیت نیست.
رشد زراعت و دامداری و به ویژه افزایش سطح کشت انواع سبزی و صیفی در حومه جنوبی تهران و دشت ورامین، باعث شد تا مبدأ تامین نیاز پایتختنشینها به انواع محصولات زراعی و دامی از شمال تهران به جنوب آن انتقال پیدا کند.
برگزاری این جشن را میتوان در همه شهرها و روستاهای ایران سراغ گرفت، ایرانیان در این شب بر این باورند که با افروختن آتش و پریدن از روی آن، بیماری، ناراحتی و نگرانیهای سال کهنه را به آتش میسپارند و سال نو را با آسودگی و شادی آغاز میکنند
بیژن صفاری همچنان که گفته شد، معماری نوگرا و صاحب ذوق بود. از او به عنوان یکی از طراحان ساختمان «تئاتر شهر» نام بردهاند. همچنین طراحی بوستان پهلوی (دانشجو) از جمله آثار او در حوزه طراحی شهری است. اثری که او را با حواشی فعلی پارک دانشجو پیوند داده است.
با روز فعالی مجموعه تئاتر شهر که میتواند به اجرای نمایشهای دانشجویی اختصاص پیدا کند، میتوان بافت مراجعین این فضای مهم شهری را به مهاجرین هدفمند تغییر داد. در نتیجه این مهم است که عملاً حضور قشر فرهیخته هنرمند و دانشجو در ساعات غیرفعال تئاتر شهر تثبیت میشود.