modir

معین التجار بوشهری

پادکست آوای درفش | اپیزود شماره 2 | معین التجار بوشهری

۲۲آذر

بنگاه باغبانی ویولا

روزنامه اطلاعات |

۲۲آذر

نامداران لاله زار:

حضور معین التجار در پایتخت در زمانی رقم خورد که ایران در تب و تاب نهضت مشروطه قرار داشت. او در جریان مشروطه خواهی به صف نواندیشان سیاسی پیوست و پس از پیروزی انقلاب مشروطه، به عنوان یکی از نمایندگان تجار در هفدهم مهر ۱۲۸۵ راهی مجلس شورای ملی شد.

۲۰آذر

خانه‌های تاریخی تهران:

خانه‌ باغ اتحادیه

خانه – باغ اتحادیه را بایستی تنها یادگار باقی مانده از خانه باغ‌های ناصری از مجموع باغ بزرگ لاله‌زار بدانیم که علیرغم تغییرات بسیاری که به خود دیده، همچنان بخش مهمی از میراث ارزشمند تهران عهد قاجاریه به شمار می‌آید. این عمارت تاریخی در شکل کنونی خود مشتمل بر چند ساختمان تاریخی است که در مساحتی بالغ بر ۸۸۰۰ متر مربع گسترده شده‌اند.

۱۲آذر

تئاتر فرهنگ

عبدالحسین نوشین به دلیل گرایشات کمونیستی و عضویت در حزب توده، رابطه خوبی با دربار و دولت وقت نداشت، به همین دلیل در مسیر فعالیت های او همواره مشکلاتی پدید می‌آمد. از سوی دیگر خیلی زود بین او و گروه شرکا و سرمایه‌گزارانش اختلافات کاری و مالی پیش آمد.

۰۴آذر

فیلمخانه:

یاد بعضی نفرات | نعمت الله آغاسی

۱۷آبان

نمایش رادیویی:

داستان‌های لاله‌زاری | قسمت اول | غلام آجان و مادرش

داستان‌های لاله زاری | قسمت اول | غلام آجان و مادرش

۰۸آبان

گفتگوی شقایق عرفی‌نژاد با محمود استاد محمد

لاله‌زار به خاطر تئاتر پر از مسافرخانه و هتل شد

محمود استادمحمد گذشته‌پرست نبود. برعکس نگاه منتقدانه تندی به گذشته تئاتر ایران داشت، اما صحبت از لاله‌زار که میان می‌آمد، می‌شد تمام حسی را که به آن عرق و علاقه می‌گویند، در صدایش حس کرد.

۰۱آبان

سینماهای تاریخی تهران:

سینما مرجان

این سینما به مانند بسیاری از سینماهای درجه سه معروف به سینمای دو فیلمه بود. به این معنا که با یک بلیط دو فیلم به نمایش در می‌آمد. با این وجود در کمتر از دو سال پس از فعالیت، دکتر امان پور مجبور شد تا سینما را در سال ۱۳۴۴ به گروهی از سینماگران آن دوره واگذار کند.

۳۰مهر

چالش‌های بیناگفتمانی در لاله‌زار

در روزگاری که تهران می‌خواهد با بازخوانی گذشته‌هایش هویتی برای خود بسازد لاله‌زار به دلیل نقش نمادین فرهنگی جایگاه ویژه‌ای به خود گرفته است ولی باید در نظر بگیریم که لاله‌زار یک نقش و یک دلالت نداشته است و یادآوری‌های تاریخی همه آن نقش‌ها را به یاد می‌آورد و این نقش‌های پیشینی خود در تقابل با همدیگر هستند.