دومین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد در سراشیبی سقوط نخستین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد زندگی در هیاهو، مرگ در سکوت عمارت پیرنیا (مشیرالدوله) احمد دهقان سینما صنعتی نشست نوزدهم | تماشاخانههای لالهزار عمارت معینالتجار بوشهری نشست شانزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست پانزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار سینما پالاس نشست چهاردهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست سیزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست یازدهم | کوچه برلن نشست هشتم | خانه اتحادیه نشست ششم | کوچه اتابک آخرین گفتگو نشست چهارم | کوچه دندانساز نشست سوم | باغ علاءالدوله نشست دوم | کوچه پشت شهرداری نشست اول | باغ لالهزار اتحادیه مستاجران هفتهنامه اتحاد مردم رستوران آقارضا سهیلا آرداشس پادماگریان (اردشیر خان) اصغر تفکری گامهای نخست برای احیاء لالهزار برداشته شده است. نگاه به لالهزار در واقع نگاهی به تهران است حفاظت از لالهزار، یک مطالبه اجتماعی است سینما ونوس (سارا) سینما روایال (نادر) تئاتر گیتی تئاتر فردوسی سینما رکس (لاله) تئاتر پارس سینما اطلس تماشاخانه هنر معینالتجار بوشهری خانه باغ اتحادیه تئاتر فرهنگ چالشهای بیناگفتمانی در لالهزار لالهزار از فردا راه اندازی خانه اتحادیه، آغازی برای احیای لالهزار فرهنگی سینما البرز جامعه باربد آتلیه سروریان دروازه لالهزار تئاتر کشور تئاتر دهقان
تحقیقات تاریخ اجتماعی | پاییز و زمستان 1400 | شماره 2 (پیاپی 22) | صفحه 141 تا 171
بارها شنیدهایم که لالهزار شناسنامه تهران است. همه تجربهای در لالهزار و حوالی آن داشته اند. از گردش و تفریح تا خرید و گشت و گذار… همیشه پدری یا پدربزرگی بوده که در لالهزار کت و شلوار سفارشی میدوخته. مادری یا مادربزرگی که در کوچه برلن یا کوچه مهران و رفاهی دنبال خرید پارچه لباس عروسی، ملافه و دکمه بوده. عموهائی که تا همین بیست ـ سی سال پیش در لالهزار به سینما میرفته اند و در همان لالهزار باقالی پلو با ماهیچه میخوردهاند.
خیابان لالهزار نشانههایی از شعور و شکوفایی یک دوره از تاریخ تحولات شهری معاصر را در خود دارد. این دوره از تاریخ شهر و توسعه شهری، ارزشمحور بود و بههمیندلیل استمرار یافت. از سویی دیگر این دوره از تاریخ تحولات شهری که در خیابان لالهزار متجلّی است به آن میزان از قوام و پایداری برخوردار بود که تا امروز باقیمانده و حامیانی دارد از جنس اهل فرهنگ.
جامعه مدنی باید از برج عاج پایین بیاید. این تصور اشتباه را از سر بیرون کند که انگار دستوراتش باید فصلالخطاب خاص و عام قرار گیرد. جامعه مدنی باید با اتکا به خود و تواناییهای خود وارد گود اجرا شود. هزینه کند. زخمی شود و بصورت واقعی در مرکز میدان باشد.
لاله زار قرارست پیاده روهای امن داشته باشد و بهسازی لاله زار جنوبی نیز در برنامه هست. و به گفته دوستان، اگر مشکلات و موانع اجازه دهد، نسبت به پیاده راهسازی عرصه جنوبی میدان بهارستان هم اقدام خواهند کرد.
تنها ضرورتی که من همیشه در تئاتر کشورمان حس کردهام؛ وجود منابعی است که بر پایه تاریخ شفاهی، مستند و حقیقت، تاکید میکنم حقیقت و صادقانه نوشته شده باشند. نه اینکه به طور مثال یک نفر بیاید و برای من تعریف کند که فلان هنرمند در فلان سال این حرف را به من زد! چیزی که قرار است مکتوب شود، باید پایه و اساس داشته باشد،
ایده خیلی بزرگی برای نمایشگاه لالهزار داشتم. دوست داشتم خیابان لالهزار اواخر قاجار تا اوایل پهلوی دوم را بهنوعی بازسازی کنم؛ یعنی وقتی تماشاگر وارد نمایشگاه میشود خودش را در آن دوره از تاریخ تهران احساس کند.
اعتماد السلطنه درکتاب «المأثر والاثار» در اشاره به باغ وحش مینویسد: در دولتهای متمدن دنیا برای معرفت اصناف حیوان و تکمیل این شعبه از حکمت طبیعی از هر جنس جانور جفتی یا بیشتر مسخر ساخته در باغی نگه میدارند.
جواد طوسی: فیلم فرصتی فراهم کرد تا به فیلمهایی که نگاه پرترهای خودشان را به یک پدیده جغرافیایی و شهری محدود میکنند، بپردازیم. ما فیلمهای خوب در این زمینه کم داریم. فیلمهایی که از نظر جغرافیایی و مناسبات فرهنگی به خیابانهای تاریخی شهر تهران بپردازند.