درباره تهران تاریخی حساس هستیم تندیس مولانا در میدان خیام در پایتخت گزینیِ تهران دومین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد نخستین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد درس گفتار «تئاتر شهر و عناصر پیرامونی» منتشر شد درس گفتار سینما و سینماداری در خیابان لالهزار منتشر شد نشست معرفی و نقد و بررسی کتاب «روایت قتل پادشاه» برگزار شد. دفتر نخست از مجموعه کلیمیان ایران منتشر شد دفتر تکیه دولت منتشر شد نشست نمایش و نقد و بررسی مستند «تکیه دولت» برگزار شد. دفتر شناخت محله اودلاجان منتشر شد دفتر راهنمای تخصصی خانه موزه مقدم منتشر شد درس گفتار کوچه اتابک منتشر شد دفتر راهنمای تخصصی موزه ایران باستان منتشر شد درس گفتار کوچه دندانساز منتشر شد درس گفتار باغ علاءالدوله منتشر شد درس گفتار کوچه پشت شهرداری منتشر شد درس گفتار باغ لالهزار منتشر شد در اهمیت حسین کریمان بودن
آئین بزرگداشت سیامین سال درگذشت مهدی اخوان ثالث در تاریخ پنجم شهریور ماه 1399 با حضور علی دهباشی، سهیل محمودی، غلامحسین تکمیل همایون، مزدک اخوان ثالث و محمدجواد حقشناس برگزار شد.
دومین برنامه از سلسله برنامههای دیدار با تهران در تاریخ 14 مرداد 1399 با مشارکت انجمن تهرانشناسی، کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران و شهرداری مناطق 12 و 20 در یادمان میدان بهارستان تهران و یادمان شهدای مشروطه با حضور محمد توسلی، محمد ترکمان، محمدجواد حق شناس، حسن خلیل آبادی و ... در شهر ری برگزار شد.
تئاتر فردوسی با نمایش «مستنطق» نوشته پریستلی ترجمه بزرگ علوی به کارگردانی نوشین در آبانماه ۱۳۲۶ افتتاح شد و بعد از آن نمایش «ولپن» نوشته بن جانسون در دی ماه همان سال به صحنه رفت. او یکبار دیگر هم ولپن را برای افتتاحیه تئاتر فرهنگ در فروردین سال ۱۳۲۳ به صحنه برده بود.
مهمترین وجه تمایز و تفاوت جامعه باربد با دیگر تماشاخانهها و گروههای تئاتری در تهرانِ آن روزگار، فراهم کردن شرایط مناسب برای آموزش هنرآموزانِ نمایش بود. از مشهورترین هنرمندانی که در این تئاتر فعالیت کرده یا آموزش دیدهاند میتوان از فضلالله بایگان، ملوک ضرابی، میرسیفالدین کرمانشاهی، رقیه چهرهآزاد، رفیع حالتی، علی دریابیگی، علی نصیریان، نعمتالله گرجی، رضا کرمرضایی، رشید اصلانی و… نام برد.
نخستین دور از سلسله برنامههای دیدار با تهران در تاریخ 30 تیرماه 1399 با مشارکت انجمن تهرانشناسی، کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران و شهرداری منطقه 20 در یادمان شهدای 30 تیر در ابن بابویه برگزار شد.
خانه هرمز پیرنیا در جوار مجموعهای از ابنیه واجد ارزش چون خانه مشیرالدوله پیرنیا، خانه ولی الله پیرنیا، مدرسه و کلیسای ژاندارک و خانه سینما قرار گرفته که در حال حاضر اگرچه بخش قابل ملاحظهای از آنها تقریباً غیرفعال هستند، اما به لحاظ وضعیت معماری و ایستایی بنا، از شرابط نسبتاً مناسبی برخوردار است.
فراموش شدگانِ خیابان لالهزار | پیمان شیخی
سکونت در محله (روایتی از شکلگیری محلۀ دولت تهران در دورۀ ناصری) | سمیرا فتحی
ركس، البرز و ايران از جمله سينماهاي خوب خيابان لالهزار بودند كه مخاطبان زيادي به اين سينماها رجوع ميكردند. يادم ميآيد بهترين صفحههاي موسيقي را من از مغازهاي كنار سينما ركس تهيه ميكردم،
به نظر من لالهزار نماد تمنای جامعه ایرانی برای تجربه مظاهر دنیای مدرن یا دنیای تازه است. شما تصور کنید تهران عصر ناصری که از دوران سلطنت محمدشاه به ارث رسیده بود بیشتر به قریه و ده شبیه بود تا یک شهر. در مقایسه با تهران، اصفهان، تبریز و شیراز آن روزگار، هرکدام کلانشهری در برابر یک شهرستان کوچک بودند.