دومین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد در سراشیبی سقوط نخستین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد زندگی در هیاهو، مرگ در سکوت عمارت پیرنیا (مشیرالدوله) احمد دهقان سینما صنعتی نشست نوزدهم | تماشاخانههای لالهزار عمارت معینالتجار بوشهری نشست شانزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست پانزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار سینما پالاس نشست چهاردهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست سیزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست یازدهم | کوچه برلن نشست هشتم | خانه اتحادیه نشست ششم | کوچه اتابک آخرین گفتگو نشست چهارم | کوچه دندانساز نشست سوم | باغ علاءالدوله نشست دوم | کوچه پشت شهرداری نشست اول | باغ لالهزار اتحادیه مستاجران هفتهنامه اتحاد مردم رستوران آقارضا سهیلا آرداشس پادماگریان (اردشیر خان) اصغر تفکری گامهای نخست برای احیاء لالهزار برداشته شده است. نگاه به لالهزار در واقع نگاهی به تهران است حفاظت از لالهزار، یک مطالبه اجتماعی است سینما ونوس (سارا) سینما روایال (نادر) تئاتر گیتی تئاتر فردوسی سینما رکس (لاله) تئاتر پارس سینما اطلس تماشاخانه هنر معینالتجار بوشهری خانه باغ اتحادیه تئاتر فرهنگ چالشهای بیناگفتمانی در لالهزار لالهزار از فردا راه اندازی خانه اتحادیه، آغازی برای احیای لالهزار فرهنگی سینما البرز جامعه باربد آتلیه سروریان دروازه لالهزار تئاتر کشور تئاتر دهقان
سومین کنفرانس بینالمللی پژوهش در علوم و تکنولوژی | برلین (آلمان) | 19 تیر 1395
روزنامه نوبهار ملکالشعرا که ابتدا در مشهد متولد شد پنج دوره مختلف را تجربه کرد که هر بار با توقیف در محاق میرفت و دوباره متولد میشد. نوبهار در مشهد در خیابان «بالاخانه» منتشر میشد. دورههایی که نوبهار در تهران منتشر میشد آدرسهای مختلفی داشت که بیشتر آنها در خیابان لالهزار بود،
شاه که خود اهل گردش و حال و البته چشمچرانی بود در بسیاری مواقع در این جمع عمومی مردم هم حاضر میشد و البته با نگاه تیزبینش تمام جزئیات و حرکات و سکنات مردم عوام را به قلم روانش به تصویر میکشید.
پس از حکم دادگاه برای شناسایی ورثه ملک اتحادیه، این اقدام برای درج در روزنامههای کثیر الانتشار توسط سازمان زیباسازی صورت گرفت و در نهایت در مهرماه ۱۳۹۴ ملک مذکور به مبلغ ۵/۲۸ میلیارد تومان توسط سازمان مذکور خریداری و در حال حاضر در تملک این سازمان بوده که سازمان زیباسازی در صدد مرمت و احیا آن است.
عکسهای جدید نشان میدهند که باغ اتحادیه به یک زمین بایر تبدیل شده و اکثر درختان کهنسال آن خشکیده و بریده شدهاند که این خود در صورت نگرفتن مجوزهای لازم مسئولیتهای قانونی خاصی را متوجه مالکان و متصرفان باغ میسازد.
مالکان خانه - باغ اتحادیه که یک بیغوله حدوداً ۹هزار متری روی دستشان مانده بود، پس از چند سال بلاتکلیفی به دیوان عدالت اداری شکایت بردند و موفق شدند که در سال ۱۳۹۰ حکم ابطال ثبت ملی خانه را دریافت کنند. این حکم به معنی برداشتن تمام موانع قانونی برای تخریب خانه داییجان ناپلئون بود. به نظر میرسد که بیش از خانواده اتحادیه بساز و بفروشها از صدور این حکم شادمان شدند.
خانه – باغ «اتحادیه»، توسط سازمان زیباسازی شهر تهران با هدف استفادههای فرهنگی و هنری به صورت کامل تملک شد.
مصوبه خرید خانه تاریخی معین التجار بوشهری به بهانه تاریخی نبودن رد شد و اکنون نیز مسجد جامعی از عدم ثبت این خانه در فهرست میراث ملی انتقاد کرده؛ درحالی که این خانه سه سال پیش ثبت ملی شده است.
لالهزار با وجود سینماها و تئاترها و کافهها و دفاتر روزنامهها محلی شده بود برای مراوده مردم، با هم فیلم دیدن، با هم تئاتر دیدن، کافه رفتن و گفتوگو کردن درباره مسایل فرهنگی و هنری. این یعنی پرورش فکر که از لالهزار آرام آرام به سطح جاهای دیگر جامعه هم نفوذ میکرد و این به ضرر دربار بود.