درباره تهران تاریخی حساس هستیم تندیس مولانا در میدان خیام در پایتخت گزینیِ تهران دومین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد نخستین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد درس گفتار «تئاتر شهر و عناصر پیرامونی» منتشر شد درس گفتار سینما و سینماداری در خیابان لالهزار منتشر شد نشست معرفی و نقد و بررسی کتاب «روایت قتل پادشاه» برگزار شد. دفتر نخست از مجموعه کلیمیان ایران منتشر شد دفتر تکیه دولت منتشر شد نشست نمایش و نقد و بررسی مستند «تکیه دولت» برگزار شد. دفتر شناخت محله اودلاجان منتشر شد دفتر راهنمای تخصصی خانه موزه مقدم منتشر شد درس گفتار کوچه اتابک منتشر شد دفتر راهنمای تخصصی موزه ایران باستان منتشر شد درس گفتار کوچه دندانساز منتشر شد درس گفتار باغ علاءالدوله منتشر شد درس گفتار کوچه پشت شهرداری منتشر شد درس گفتار باغ لالهزار منتشر شد در اهمیت حسین کریمان بودن
سینمای جدید، دوم اردیبهشت ۱۳۰۷، تحت عنوان سینما صنعتی افتتاح شد. اکرانهای ویژه بانوان چهار روز هفته (روزهای شنبه، یکشنبه، سهشنبه و چهارشنبه) در ساعت۱۸:۳۰ آغاز میشد. این سینما خیلی زود با استقبال ویژه زنان مواجه شد. به ویژه که کلنل وزیری با استفاده از هنرجویان مدرسه موسیقی همزمان با نمایش فیلم، آهنگهای ایرانی و خارجی متنوعی اجرا میکرد.
سالن تابستانی تئاتر تهران که در سال ۱۳۲۹ با قتل احمد دهقان به تئاتر دهقان تغییر نام داده بود، در دهه سی و با تجهیز سالنها به سیستم خنک کننده، مسقف شد و همچنان تحت مدیریت تماشاخانه تهران به فعالیت خود ادامه داد.
نام تماشاخانه به تأسی از تئاتر فردوسی و سعدی، از نام ملک الشعراء بهار، شاعر برجسته معاصر گرفته شد و نمایش آغازین آن نیز اثری از امانوئل روبلس به نام مونتسرا بود که با ترجمه تروآل گیلانی و کارگردانی ابراهیم حلمی به روی صحنه رفت. استقبال از این نمایش باعث شد تا تئاتر نوظهور بهار با اطمینان خاطر بیشتری به فعالیت بپردازد،
تماشاخانه تفکری در تیرماه ۱۳۳۳ با اجرای نمایش «تاجر ونیزی» از آثار ویلیام شکسپیر فعالیت خود را آغاز کرد و تا خرداد ۱۳۳۹ که تماشاخانه به دلیل مرگ نابهنگام بنیانگذارش به تعطیلی کشیده شد، آثار متعددی در آن به روی صحنه رفت.
در تیرماه ۱۲۹۴ آرداشس پادماگریان (اردشیر خان) سالن گراند هتل را برای احداث سینما تجدد اجاره میکند. این سینما پیشتر فعالیت خود را در سال ۱۲۹۱ در خیابان علاء الدوله آغاز کرده بود، اما خیلی زود از فعالیت باز مانده و در سال ۱۲۹۲ به حالت تعطیل در میآید.
محمد بهرامی در سال ۱۳۲۵ و در سن ۲۰ سالگی با همکاری جواد هاتف نخستین آتلیه خود را با نام آتلیه آرک در خیابان لالهزار، سرای ابهری (نرسیده به سینما ایران) دائر میکند. افتتاح این آتلیه به نوعی آغازگر هنر گرافیک ایران نیز به شمار میآید. بسیاری از هنرمندان شاخص هنر گرافیک ایران در این آتلیه تحت نظارت بهرامی به فعالیت مشغول شده و نخستین آثار خود را رقم میزنند.
شامگاه روز دوشنبه، پنجم بهمن 1349، بر اثر آتشسوزی که در کوچه مهران روی داد، ده مغازه پارچهفروشی طعمه آتش شدند و خسارات زیادی به صاحبان آنها وارد آمد. گزارش روزنامه اطلاعات که در ادامه به مطالعه آن خواهیم پرداخت، ابعاد بیشتری از ماجرا را روشن میسازد.