درباره تهران تاریخی حساس هستیم
تندیس مولانا در میدان خیام
در پایتخت گزینیِ تهران
دومین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد
نخستین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد
درس گفتار «تئاتر شهر و عناصر پیرامونی» منتشر شد
درس گفتار سینما و سینماداری در خیابان لالهزار منتشر شد
نشست معرفی و نقد و بررسی کتاب «روایت قتل پادشاه» برگزار شد.
دفتر نخست از مجموعه کلیمیان ایران منتشر شد
دفتر تکیه دولت منتشر شد
نشست نمایش و نقد و بررسی مستند «تکیه دولت» برگزار شد.
دفتر شناخت محله اودلاجان منتشر شد
دفتر راهنمای تخصصی خانه موزه مقدم منتشر شد
شناختنامه میرزاده عشقی منتشر شد
درس گفتار کوچه اتابک منتشر شد
دفتر راهنمای تخصصی موزه ایران باستان منتشر شد
درس گفتار کوچه دندانساز منتشر شد
درس گفتار باغ علاءالدوله منتشر شد
درس گفتار کوچه پشت شهرداری منتشر شد
درس گفتار باغ لالهزار منتشر شد
نشست پنجم کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد.
نشست چهارم کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد
نشست سوم کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد.
دومین نشست از مجموعه نشستهای کارگاه «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد.
نشست نخست کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد.
چرا به خوانندگان لالهزاری سرکوفت میزنند؟
در اهمیت حسین کریمان بودن
کار ساخت موزه در 21 اردیبهشت سال 1313 آغاز و در سال ۱۳۱۶ به اتمام رسید. با این حال روند بهرهبرداری و افتتاح رسمی موزه ایران باستان (موزه ملی ایران) به دلیل نصب ویترین به همراه چیدمان لوازم و گنجینه موزه تا سال ۱۳۱۸ به تعویق افتاد.
تکیه دولت در کنار شمس العماره، دو نماد برجسته تهران دوره ناصری است. این بنای باشکوه تا پایان دوره قاجار برپا بود. ولیکن پس از مشروطه به تدریج رو به افول گذاشت. تنشهای سیاسی و اجتماعی دوره محمدعلی شاه نیز اجازه رشد و توسعه را از تعزیه گرفت.
میرزا زینالعابدین تهرانی تا پایان عمر خود در این خانه زندگی کرد. به همین سبب نام خانه با جایگاه اجتماعی او عجین شد و دیگر کسی خانه میرزا آقاخان نوری را به نام صدراعظم ناصری نمیشناخت. ظهیرالاسلام البته چندان در این خانه ساکن نبود و به خانه دیگری در نزدیکی میدان بهارستان نقل مکان کرد.
این سینما به مانند بسیاری از سینماهای درجه سه معروف به سینمای دو فیلمه بود. به این معنا که با یک بلیط دو فیلم به نمایش در میآمد. با این وجود در کمتر از دو سال پس از فعالیت، دکتر امان پور مجبور شد تا سینما را در سال ۱۳۴۴ به گروهی از سینماگران آن دوره واگذار کند.
تئاتر مرجان در سال ۱۳۳۴ توسط نعمت عبدی در کوچه اتحادیه بنا شد. در طی حدود دو سال فعالیت این مرکز هنری که با مرگ بنیانگذارش به پایان رسید، اغلب نمایشهای طنز به همراه برنامههای رقص و آواز اعم از ایر انی و عربی به روی صحنه میرفت.
خانه – باغ اتحادیه را بایستی تنها یادگار باقی مانده از خانه باغهای ناصری از مجموع باغ بزرگ لالهزار بدانیم که علیرغم تغییرات بسیاری که به خود دیده، همچنان بخش مهمی از میراث ارزشمند تهران عهد قاجاریه به شمار میآید. این عمارت تاریخی در شکل کنونی خود مشتمل بر چند ساختمان تاریخی است که در مساحتی بالغ بر ۸۸۰۰ متر مربع گسترده شدهاند.
تا پیش از تفکیک باغ، عمارت اصلی که خانواده مشیرالدوله در آن زندگی میکردند. تنها عمارت مهم و ارزشمند این باغ بزرگ به شمار می آمد. این خانه به دلیل جایگاه معتبرش در مناسبات سیاسی و اجتماعی دوره مظفری، محل تردد بسیاری از بزرگان سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، مذهبی و… بود.
عروسکها پرتعدادترین وسایل این بخش را به خود اختصاص دادهاند. عروسکهایی ساده با لباسهای رنگین محلی، که عمیقا با زیبایی وصف ناپذیری کنار یکدیگر قرار گرفتهاند.
خانه مقدم مساحتی بالغ بر ۲۱۱۷ مترمربع دارد و شامل سه حیاط بیرونی، اندرونی و مجموعه سرایداری است. در حیاط بیرونی (تابستانی)، اتاق پیشخوان، اتاق پذیرایی، حوضخانه، کارگاه، ساختمان اربابی، ایوان گلخانه، دیوار جدید و حوض ژاپنی واقعشده است.