در سراشیبی سقوط زندگی در هیاهو، مرگ در سکوت عمارت پیرنیا (مشیرالدوله) احمد دهقان سینما صنعتی نشست نوزدهم | تماشاخانههای لالهزار عمارت معینالتجار بوشهری نشست شانزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست پانزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار سینما پالاس نشست چهاردهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست سیزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست یازدهم | کوچه برلن نشست هشتم | خانه اتحادیه نشست ششم | کوچه اتابک آخرین گفتگو نشست چهارم | کوچه دندانساز نشست سوم | باغ علاءالدوله نشست دوم | کوچه پشت شهرداری نشست اول | باغ لالهزار اتحادیه مستاجران هفتهنامه اتحاد مردم رستوران آقارضا سهیلا آرداشس پادماگریان (اردشیر خان) اصغر تفکری گامهای نخست برای احیاء لالهزار برداشته شده است. نگاه به لالهزار در واقع نگاهی به تهران است حفاظت از لالهزار، یک مطالبه اجتماعی است سینما ونوس (سارا) سینما روایال (نادر) تئاتر گیتی تئاتر فردوسی سینما رکس (لاله) تئاتر پارس سینما اطلس تماشاخانه هنر معینالتجار بوشهری خانه باغ اتحادیه تئاتر فرهنگ چالشهای بیناگفتمانی در لالهزار لالهزار از فردا راه اندازی خانه اتحادیه، آغازی برای احیای لالهزار فرهنگی سینما البرز جامعه باربد آتلیه سروریان دروازه لالهزار تئاتر کشور تئاتر دهقان تماشاخانه تهران (تئاتر نصر) چهارراه کنت
تجربه نوشین در تاسیس و اداره تئاتر فرهنگ باعث شد تا در تئاتر فردوسی تغییرات مهمی ایجاد کند. از جمله استفاده از سن گردان بود که تا پیش از آن در ایران سابقه نداشت. مخالفت نوشین به استفاده از پیش پرده خوانی را بایستی از جمله دلایل او برای استفاده از سن گردان بدانیم. اتخاذ این تصمیم هم زمان نمایش را کوتاه و اقتصادی نمود و هم موجب استقبال بیشتر تماشاگران بود.
عبدالحسین نوشین به دلیل گرایشات کمونیستی و عضویت در حزب توده، رابطه خوبی با دربار و دولت وقت نداشت، به همین دلیل در مسیر فعالیت های او همواره مشکلاتی پدید میآمد. از سوی دیگر خیلی زود بین او و گروه شرکا و سرمایهگزارانش اختلافات کاری و مالی پیش آمد.
تئاتر فردوسی با نمایش «مستنطق» نوشته پریستلی ترجمه بزرگ علوی به کارگردانی نوشین در آبانماه ۱۳۲۶ افتتاح شد و بعد از آن نمایش «ولپن» نوشته بن جانسون در دی ماه همان سال به صحنه رفت. او یکبار دیگر هم ولپن را برای افتتاحیه تئاتر فرهنگ در فروردین سال ۱۳۲۳ به صحنه برده بود.