درباره تهران تاریخی حساس هستیم تندیس مولانا در میدان خیام در پایتخت گزینیِ تهران دومین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد نخستین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد درس گفتار «تئاتر شهر و عناصر پیرامونی» منتشر شد درس گفتار سینما و سینماداری در خیابان لالهزار منتشر شد نشست معرفی و نقد و بررسی کتاب «روایت قتل پادشاه» برگزار شد. دفتر نخست از مجموعه کلیمیان ایران منتشر شد دفتر تکیه دولت منتشر شد نشست نمایش و نقد و بررسی مستند «تکیه دولت» برگزار شد. دفتر شناخت محله اودلاجان منتشر شد دفتر راهنمای تخصصی خانه موزه مقدم منتشر شد شناختنامه میرزاده عشقی منتشر شد درس گفتار کوچه اتابک منتشر شد دفتر راهنمای تخصصی موزه ایران باستان منتشر شد درس گفتار کوچه دندانساز منتشر شد درس گفتار باغ علاءالدوله منتشر شد درس گفتار کوچه پشت شهرداری منتشر شد درس گفتار باغ لالهزار منتشر شد نشست پنجم کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد. نشست چهارم کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد نشست سوم کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد. دومین نشست از مجموعه نشستهای کارگاه «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد. نشست نخست کارگاه تخصصی «سرگذشت خیابان لالهزار» برگزار شد. چرا به خوانندگان لالهزاری سرکوفت میزنند؟ در اهمیت حسین کریمان بودن
ادبیات و مدنیت رایج در لالهزار تفاوت ماهوی با متناظر بازار دارد. جهان تازهای در لالهزار تصویر میشود. اگر غالب تشکلهای بازار صنفی و مذهبی هستند، تشکلها و تفکرات رایج در لالهزار هنری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است آن هم با بنمایه نوین. ما در لالهزار تئاترها و تماشاخانهها و سینماها را در تناظر با هیئتها و نمایشهای سیاهبازی بازار داریم.
رونق خیابان لاله زار در دورهی مشروطیت به اوج رسید. این خیابان تا آخر دوران قاجار به دلیل داشتن ترکیبی از تئاترها و غذاخوریها یکی از مهمترین مراکز و گردشگاههای تهران بوده است. رونق لاله زار تا عصر پهلوی نیز ادامه داشت و در این دوره لاله زار به نوعی تبدیل به نماد نوگرایی ایران گردید و رونقگیری فرهنگی، هنری آن سرعت گرفت.
گمان میرود اگر لالهزار را به جای خود رها کنیم در چشمانداز آینده نیز، در بر همین پاشنه خواهد چرخید. بگوییم لالهزار و بنویسیم پاساژ، مغازه، انبار، پارکینگ، بارانداز و… چرا؟ این گونه است که میتوان به هدف رسید. به همان روش که مسئولین سهل انگار و سوداگران مال اندوز از لالهزار عبور میکند.
بالاخره خانهای که زمانی در دوران قاجار، توسط علی اصغرخان امین السلطان معروف به اتابک اعظم در خارج از حصار شهر در باغ با صفای لالهزار ساخته شده بود، توانست از لای چنگال نابودی نجات پیدا کند. خانه بزرگ و زیبا بود و بزرگان پایتخت قاجار و پهلوی سالهای سال به آن رفت و آمد داشتند.
مدرسه در بدو فعالیت خود ویژه کودکان یتیم و بیبضاعت بود. همچنین بخش کوچکی به عنوان درمانگاه به مادران بیبضاعت خدمات میداد. بعدها کودکان ارمنی در مقطع دبستان به این مدرسه راه پیدا کردند و سپس در ازای کمک وزارت فرهنگ، مسلمانان نیز توانستند در کلاس های جداگانه و در مقاطع مختلف تحصیلی در این مدرسه آموزش ببینند.