دومین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد در سراشیبی سقوط نخستین شماره از ماهنامه الکترونیک تهرانشهر منتشر شد زندگی در هیاهو، مرگ در سکوت عمارت پیرنیا (مشیرالدوله) احمد دهقان سینما صنعتی نشست نوزدهم | تماشاخانههای لالهزار عمارت معینالتجار بوشهری نشست شانزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست پانزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار سینما پالاس نشست چهاردهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست سیزدهم | سینما و سینماداری در لالهزار نشست یازدهم | کوچه برلن نشست هشتم | خانه اتحادیه نشست ششم | کوچه اتابک آخرین گفتگو نشست پنجم | میدان توپخانه نشست چهارم | کوچه دندانساز نشست سوم | باغ علاءالدوله نشست دوم | کوچه پشت شهرداری نشست اول | باغ لالهزار اتحادیه مستاجران هفتهنامه اتحاد مردم رستوران آقارضا سهیلا آرداشس پادماگریان (اردشیر خان) اصغر تفکری گامهای نخست برای احیاء لالهزار برداشته شده است. نگاه به لالهزار در واقع نگاهی به تهران است حفاظت از لالهزار، یک مطالبه اجتماعی است سینما ونوس (سارا) سینما روایال (نادر) تئاتر گیتی تئاتر فردوسی سینما رکس (لاله) تئاتر پارس سینما اطلس تماشاخانه هنر معینالتجار بوشهری خانه باغ اتحادیه تئاتر فرهنگ چالشهای بیناگفتمانی در لالهزار لالهزار از فردا راه اندازی خانه اتحادیه، آغازی برای احیای لالهزار فرهنگی سینما البرز جامعه باربد آتلیه سروریان دروازه لالهزار تئاتر کشور
تا پیش از تفکیک باغ، عمارت اصلی که خانواده مشیرالدوله در آن زندگی میکردند. تنها عمارت مهم و ارزشمند این باغ بزرگ به شمار می آمد. این خانه به دلیل جایگاه معتبرش در مناسبات سیاسی و اجتماعی دوره مظفری، محل تردد بسیاری از بزرگان سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، مذهبی و… بود.
دفتر هفتهنامه اتحاد مردم، در دور نخست فعالیت آن در پاساژ گل واقع در خیابان لالهزار نو بود.
علاوه بر کیفیت غذا، ماجرای عاشقانه آقا رضا با یکی از رقاصههای لالهزار نیز زبانزد بود. سهیلا نام زنی زیبارو بود که در کابارهای در زیرزمین پاساژ گل، مشغول به کار بود. علاقه شدید آقا رضا به این زن، باعث شد تا رابطه آنها در میان اهالی تهران زبانزد شود.
مکان بیمارستان خانهای قدیمی بود که توسط خانم فرمانفرمائیان به این امر اختصاص پیدا کرده بود. من نیز به سفارش ایشان در این مکان مشغول فعالیت شدم. طول مدت درمان معتادان سه هفته بود و پس از آن اجازه مرخصی داشتند.
سینما ونوس در سال ۱۳۵۵ بازسازی شد و تعداد صندلیهای آن به ۶۰۰ عدد کاهش یافت. این سینما پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ تعطیل شد و تا مدتها از فعالیت باز ماند. سالها بعد، منوچهر صادقپور نسبت به بازسازی و مناسبسازی سینما و امکانات پخش فیلم، اقدام نموده و با کسب مجوز فعالیت، سینمای جدید خود را تحت عنوان «سینما سارا» به بهرهبرداری رساند.
پس از دو دهه فعالیت، سینما ملی دور سوم تغییرات خود را به انجام رساند و پس از یک وقفه نسبتا طولانی فعالیت مجدد خود را از سال ۱۳۳۵ آغاز کرد. از جمله تغییرات صورت پذیرفته در طی این مدت افزایش تعداد صندلی آن از ۶۷۸ صندلی به ۱۲۰۰ صندلی بود.
صادقپور بدون اینکه سابقه یا تحصیلات خاصی در زمینه نمایش داشته باشد؛ به سرمایه گذاری بر روی تئاتر علاقمند شده بود و به همین سبب دو تماشاخانه در لاله زار بنا کرد که یکی همین تماشاخانه گیتی و دیگری تماشاخانه صادق پور است.
تجربه نوشین در تاسیس و اداره تئاتر فرهنگ باعث شد تا در تئاتر فردوسی تغییرات مهمی ایجاد کند. از جمله استفاده از سن گردان بود که تا پیش از آن در ایران سابقه نداشت. مخالفت نوشین به استفاده از پیش پرده خوانی را بایستی از جمله دلایل او برای استفاده از سن گردان بدانیم. اتخاذ این تصمیم هم زمان نمایش را کوتاه و اقتصادی نمود و هم موجب استقبال بیشتر تماشاگران بود.
توفیق سینما رکس در جلب مشتری، تنها به ساختمان فاخر و امکانات بینظیر آن وابسته نبود، قدرت الله رشیدیان تنها یک سال پس از افتتاح سینمای خود، به جمع واردکندگان فیلم پیوست و توانست با کسب امتیاز آثاری از کمپانیهای مختلف آمریکایی نظیر برادران وارنر، یونایتد آرتیست و دیبا بلیک، عرصه رقابت را به نفع خود مدیریت کند.
در این بخش، به کمک مجموعه اسناد موجود، اعم از خاطرات، آگهی، اعلان و ... به شناسایی و درج پلاکهای تاریخی موجود در خیابان لالهزار نو میپردازیم. به دلیل پرهیز از تکرار مطالب، از درج منابع مستند هر پلاک قید شده در فهرست خودداری کردهایم. در صورت نیاز اطلاعات لازم را از طریق درگاه ارتباطی دریافت نمائید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تئاتر پارس در غیاب وراث محمد صائبی به تملک ستاد هشتمادهای فرمان امام درآمد و این ستاد نیز مدیریت آن را تحت اجاره به حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی سپرد. سازمان نیز طی توافقنامهای مسئولیت اداره تئاتر پارس را به مجید جعفری واگذار کرد.