یکی از مسائل و مشکلاتی که تالارهای نمایش به ویژه در فصل گرما با آن دست به گریبان بودند، مسئله تهویه هوا و گرمای شدیدی بود که در تابستان‌ها با آن مواجه بودند. تاثیر منفی این موضوع نقش مهمی در رکود فروش و استقبال تماشاگران بر عهده داشت. به همین منظور تماشاخانه‌ها برای کسب بازار تابستان در رقابت شدیدی به سر می بردند و یکی از راهکارهای مقابله با این مشکل احداث و بهره برداری از سالن‌های موقت تابستانی بود که رونق بسیاری داشت.
تماشاخانه تهران برای رفع این مشکل سالن تابستانی خود را در محل پیشین هنرستان هنرپیشگی در باغ علاء الدوله احداث کرد. موقعیت کنونی این مکان در خیابان لاله‌زار. انتهای بن بست تئاتر دهقان واقع شده است. پیش از این گروه کمدی ایران به سرپرستی سید علی نصر در این سالن به اجرای برنامه میپرداختند. بعد از آن هم، نمایشهایی از هنرجویان هنرستان هنرپیشگی در این سالن به روی صحنه رفت.
سالن تابستانی تئاتر تهران که در سال ۱۳۲۹ با قتل احمد دهقان به تئاتر دهقان تغییر نام داده بود، در دهه سی و با تجهیز سالن‌ها به سیستم خنک کننده، مسقف شد و همچنان تحت مدیریت تماشاخانه تهران به فعالیت خود ادامه داد. تا پیش از بازسازی، ظرفیت سالن تابستانی ۸۰ نفر بود که این عدد بعد از بازسازی به ۴۰۰ نفر افزایش یافت. در تماشاخانه دهقان نسبت به متن و اجرای نمایش سخت گیری کمتری میشد و عمده اجراها شامل نمایش‌های طنز و تلفیقی (آتراکسیون) بود. در حالی که در تماشاخانه تهران همچنان متنهای کلاسیک و جدی به روی صحنه میرفت.
فعالیت تالار تا سال ۱۳۶۰ ادامه یافت و پس از آن به تدریج سالن از رونق افتاد و از فعالیت بازماند.
